o mnie

Piszę bardzo często poruszona problemami słabszych, skrzywdzonych, niesłuchanych. Ta misja społeczna literatury/felietonu/recenzji jest dla mnie szalenie ważna. Realizuję się w poezji, prozie, dramacie oraz tych wszystkich formach pomiędzy nimi, bo za wszelką cenę pragnę wyjść z jakiś sztywnych norm, powinności, konieczności.

Jestem matką dwójki dzieci w tym jednego, które wymaga specjalnej opieki. Żoną, przyjaciółką, prezeską, poetką, redaktorką, korektorką, trenerką, mediatorką i pozytywną wariatką. Dla mnie nie ma rzeczy niemożliwych, a gdy nie wiem, co mam zrobić, pytam: „po co?” Jak znajdę motywację, to wszystko się ułoży. Słucham, ale nie zawsze się stosuję. Lubię własne drogi. Boli mnie wykorzystywanie władzy na każdym poziomie funkcjonowania. Słowa na ten rok to „kreatywność” i „czułość”. Trenuję.

A tak na poważnie…

Mam 43 lata, jestem animatorką i filolożką. Bywam redaktorką książek, autorką wstępów, recenzji oraz materiałów promocyjnych. Publikuję w antologiach, pismach literackich
i kulturalnych. Zdobywam nagrody w ogólnopolskich konkursach literackich i turniejach jednego wiersza. W 2013 wydałam debiutancki tom poetycki „Samopas” nominowany do nagrody Orfeusz w kategorii Orfeusz Mazurski.

W 2016 roku odebrałam nagrodę Kreatora Kultury od Prezydenta Miasta Elbląg za dotychczasową działalność. W tym samym roku ukazała się moja druga książka „Limit na cuda” (Poznań), która została Elbląską Książką Roku.

W 2018 roku odebrałam Nagrodę Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego
w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury.

W 2019 ukazał się mój trzeci tom poetycki M+M, który mocno dotyka problemu niepełnosprawności. Książka otrzymała wyróżnienie w konkursie Elbląska Książka Roku.

2021 mija mi z nowym tomem _winna. Publikacja stanowi nagrodę za zwycięstwo w konkursie głównym 26. Głogowskich Konfrontacji Literackich.

Jestem stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS oraz Prezydenta Miasta Elbląg.